Wachten… alweer…

(Good riddance (Time of your life), Green day)

 

Hier zit ik dan alweer. Op een rijtje naast al die andere niet zo vrolijke madammen. We zijn weer met veel. Beangstigend veel. Bedroevend veel. 1 op 8 vrouwen, tja dat is wel een ganse troep droevige madammen natuurlijk.

Ik heb mij de laatste tijd al vaak afgevraagd hoe dat komt. Waarom we met zoveel zijn. Zijn dat al die dames die vele jaren braaf anticonceptie hebben geslikt alsof het snoepjes zijn? Omdat manlief de ballen niet had voor een sterilisatie (flauwe inkopper, ja ik weet het, vergeef mij). Of heeft het met de overvloed aan hormonen in onze leefomgeving te maken? Ik ben in elk geval al gestopt met mijn dagelijkse 2 liter kraantjeswater te drinken. Daar zouden ook veel hormoontjes in zitten. Ik weet niet of het waar is, maar effe op safe spelen toch maar.

Cocaïne zou er ook in zitten. Daar heb ik dan weer nog niets van gemerkt. Mijn omgeving misschien wel... Ach, spa blauw is ook lekker. Natuurlijk, al die plastic is minder goed voor het milieu, maar das nu eventjes een zorg voor later. Eerst deze wachtmarteling doorstaan.

 

Gelukkig denkt de wachtzaal empathisch mee. 'Wachten is niet prettig' bloklettert de muurdecoratie. Oef zeg, was ik net bijna vergeten. Daarnaast een 2e vrolijke poster met enkele feiten over mammografie. Wat je altijd al had willen weten uiteraard. Hier kunnen ze echt nog iets leren over positieve en afleidende wachtzaalprikkels. Ik zal eens een suggestie doen aan de onco-psychologe. Of misschien toch eens een afspraak maken met meneer pastoor... Ik kijk al uit naar de teksten die rond Pasen op de wachtzaalschermen gaan verschijnen. Jezus gaat dan toch dood hé, dat belooft...

 

Hopelijk duurt het vandaag niet zo vreselijk lang. Wachten is toch moeilijk hoor. We zouden dat allemaal opnieuw wat meer moeten leren. Geduld. We zitten allemaal als bezetenen onze tijd te managen, alsof we tijd kunnen bijmaken. Jammer genoeg blijven die 24 uren onwrikbaar staan. Geen goddelijke vermenigvuldiging, alleen pogingen om al je activiteiten in die vaststaande tijdsblokken te wringen. Noem het een voordeel of nadeel: eens je in deze gezondheidsmallemolen zit, dan wordt de tijd voor jou beheerd. Door kankerkwal, de borstchirurg en dokter Erwt…

 

Gelukkig word ik alsmaar zenner. En dankzij de kerstperiode worden mijn paden ook steeds meer verlicht. Mooi meegenomen om in de juiste stemming te komen voor dat Verlichte Pad. Dat stukje van het boeddhisme ga ik toch nog helemaal onder de knie krijgen, let op mijn woorden!