’t is tijd

(Game of Thrones, begintune)

 

It’s a boy, it’s a boy! Een baby kankertje, met één klein tentakeltje, een mannelijk monstertje dus. De MR scan bracht dit relatief goeie nieuws. Dat was de conclusie van woensdag, oef!

Gisteren, donderdag was klierweefseltjesdag. Eens bekijken wat ze daar moeten/mogen/kunnen weghalen. Beetje radioactief jodium in de borst (4 injecties, ik had het liever niet vooraf geweten…). Tegen dat er in mijn borst gesneden moet worden is dat arme ding doorzeefd. Er zit nog steeds een klein sneetje van de borstpunctie van 10 dagen geleden en een verkleurende bloeduitstorting die inmiddels ergens in het gele spectrum zit. Tja, het zal er niet op verbeteren… Soit, terug naar de klierqueeste: ik moest een paar uur wachten tot de vloeistof ingetrokken was en dan onder het apparaat. 3 uur later wisten ze mij te vertellen dat het niet lukte om het kliertje met zekerheid te lokaliseren. Waarop mij werd verzocht om nog anderhalf uur te wachten en ondertussen mijn borst en oksel stevig te masseren om de vloeistof beter te laten intrekken. Mja, ik hoop dat dit het vreemdste is dat men mij ooit nog vraagt om in een wachtzaal te doen… In elk geval, ze hebben het ding gevonden, die gaat er straks mee uit. 

Vandaag, de Grote Snijdag dus. Dan wordt wat hier groeit boven mijn hart netjes weggesneden. Ik ben een beetje nerveus, en toch kijk ik er ergens ook naar uit. Dat wat mij ziek maakt wordt weggehaald. Stuur die goeie vibes maar mijn richting uit 😊!!