Positive thinking

(Always look on the bright side of life, Monty Python)

 

Deze week is uitdagend en lastig. Een medische week, ver buiten mijn comfort zone. Ik heb al een paar keer aan Pippi Langkous gedacht (tja, het is daar een boeltje in het angstige brein 😉): ‘ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’. Als Pippi Langkous het kan…

Mijn huisarts mocht maandag de spits afbijten met het pre-operatief onderzoek. Aan het eind van de dag, en ze zat al ver achter op haar schema. Cardiogram, bloeddruk langs beide armen, nog wat standaard checks en het bloed natuurlijk. Mijn huisarts is daar niet zo goed in. En blijkbaar heb ik van die springerige dunne adertjes, hetgeen de uitdaging alleen maar groter maakt om ze meteen te pakken te krijgen. Volgens mij vluchten mijn aders al als ze mijn huisarts twijfelend zien aankomen met haar naald. ‘Alarm, alaaaarm!! Trek u allen terug in de veilige vleesmassa. Daar is die multiprikker weer!’ En daar gaan ze, mijn schichtige, dartele aderveulens, weg weg weg. Glibberend en flexibel wegspringend voor de aarzelende naald.

Tijdens deze consultatie had ik de indruk dat de huisarts letterlijk aan mijn ader aan het trekken was, in plaats van te prikken. Een nieuwe invulling van ‘bloed trekken’. Mijn huisarts is bovendien redelijk extravert en begeleidt haar bloedprikavonturen met behoorlijk wat commentaren, luidop, uiteraard. Vele ‘oepsen’, ‘sorry’s’ en ‘oeioeioei-en’ kwamen er dus ook nu weer aan te pas. Om even te illustreren:

‘OEPS, hij springt weer weg’,

‘OEI ik denk dat ik ernaast zit, ja, ik zit een beetje schuin in de ader, doet het pijn?’

‘SORRY, ik ga nog eens opnieuw proberen, misschien eens aan de andere kant nu’ (natuurlijk, want mijn rechterarm aders zijn collectief naar mijn linkerarm gevlucht, zucht, oh boy…).

In elk geval, het is uiteindelijk gelukt. De bloedbuisjes lagen netjes in het gelid voor verzending naar het labo en de pre-op vragenlijst was ingevuld. Stap 1.

Gisteren de resultaten binnen gekregen en dat ziet er redelijk OK uit. De tumormarkers ook, dat was ik al even gaan opzoeken voor ik naar de huisarts gebeld heb. Ik geef het eerlijk toe A&J: ik heb hiermee voor het eerst gezondigd tegen mijn goede voornemens om geen medische info te gaan opzoeken. Dat heb ik dan toch mooi 6 dagen kunnen volhouden 😊!

Vandaag start ik met de Covid test. Checken of ik virusvrij ben en dus wel degelijk kan/mag geopereerd worden. Ik ga de resultaten pas vrijdag hebben waarschijnlijk. Maar sowieso weet ik pas morgen zeker of de operatie mag doorgaan, Covid restricties, geweldig hé… Dat wordt ook weer geduldig afwachten! Daarna op naar de MR scan. Op zoek naar het antwoord op de vraag tot waar die M**F** rebellencellen al in mijn borst zitten. Is de invasie compleet of zijn er nog niet ingenomen gebieden die gespaard kunnen blijven? Spannend…

Het komt helemaal goed, positief denken, fingers crossed,  Dikke knipoog, Pippi Langkous.