Back to the present
(Tender, Blur)
Traag terugspoelen.
Zo voelt het wel, ik zit in een soort verloren tijdzone nu. 1e
operatie achter de rug, alles is aan het herstellen. Maar de 2e snijdate
komt er nog aan. Kunnen we lekker opnieuw beginnen aan het helen van de wonden.
Mijn Grote Knoop
kruipt langzaam naar mijn keel. Dit helpt niet, girl… OK, ik ga dit anders
aanpakken. Benoemen, ademen, herpakken. Bang en boos. In & uit. In &
uit. In & uit. De knoop lost een beetje grip.
Ach, zo erg is
dit allemaal niet. Pipi Langkous had het nog nooit gedaan en ze kon het. Ik héb
dit al eens gedaan (ondergaan), piece of cake!
Herkaderen dus. Als
ik dit nu eens bekijk als een leerproces. Mijn lichaam heeft al veel geleerd over
herstel van prik- en snijwonden. Een 10-tal dagen na de operatie ziet dat er toch
al redelijk OK uit. Mijn bont & blauwe borst (weer een eigenste BBB versie)
verrast mij elke dag opnieuw. Gisteravond dacht ik dat donkerder paars
onmogelijk was. Maar hey, 50 tinten donkerpaars zijn een feit, en dan overdrijf
ik nog niet eens!!
Waar was ik? Mijn
herstelproces. Voilà, mijn body heeft veel geleerd en gaat dit perfect
verteren. Misschien met nieuwe kleurtjes deze keer. Spannend 😏!
Mijn mind dan. Bwa, ik ben aan het herkaderen. Dat lijkt mij een positief teken te zijn? En het zijn nochtans mijn donkere nachtgedachten die ik hier nu in de ochtend zit te noteren. Dit is onmiskenbaar progressie…
Straks leer ik nog om een uitstekende slaper te worden, me like 👌
Reacties
Een reactie posten